Nieuwe spelletjes, ook leuk voor thuis…

De afgelopen dagen is er niet zoveel bijzonders gebeurd. Ik ben in het weekend samen met Rozemarie lekker in Colombo een beetje gaan shoppen en goed geslaagd voor wat korte broeken en t-shirts. Ideaal dat je hier zo voordelig kunt slagen en tegenwoordig pas ik ook de maten van hier, dus dat is helemaal leuk. We hebben als lunch gegeten bij de Delifrance in Odell. Odell is zeg maar de Bijenkorf van Sri Lanka en er komen dan ook voornamelijk mensen uit de hogere klasse en blanken. Ik voel me hier niet altijd helemaal fijn bij, maar het is ook wel lekker om gewoon een ciabatta te eten met een lekkere koffie. Daarna nog een overheerlijk ijsje en met de tuk tuk naar het volgende winkelcentrum. Bij de Triumph nog wat BH’s gepast, want die zijn hier ook erg voordelig, helaas zijn mijn borsten niet voldoende geslonken om in de Sri Lankaanse BH te passen dus…
Bij de Cottonclub, een van mijn favoriete winkels, heb ik nog een paar slippers gekocht (ik heb geloof ik sinds ik hier kom een slipperverslaving) en een t-shirt dat ik al zeker drie jaar iedere keer pas als ik in die winkel ben en nu past het eindelijk, helemaal blij dus.
Zondag een dagje geluierd en aan et zwembad gehangen, dat is ook wel eens lekker. Een bruine kleur komt er hier heel snel op, maar helaas als je een week verder bent is het er ook zo weer af, dat moet je dus wel een beetje bijhouden.
Maandag zijn Rozemarie en ik opnieuw naar Colombo geweest om voor Prithi wat te shoppen. We hebben beiden sponsorgeld en hebben wat luiers, een paar krukken en een postoel gekocht. Je staat hier wel steeds versteld van de prijzen voor dat soort zaken, worden we bij ons zo afgezet, is onze kwaliteit echt beter of wat is het? Krukken kosten hier slechts €18,- per paar, daar ga je toch niet moeilijk over doen?
We vertrokken om 10 uur in de ochtend en er was ons gezegd dat het waarschijnlijk tot 12 uur zou duren in Colombo en ja dat klopte aardig om ongeveer 15 uur waren we weer thuis. Gelukkig hadden we onze eigen chauffeur (blijft wennen) en konden we alles makkelijk meenemen. Terug aan gekomen, leek Nirosha niet zo heel blij met de postoel. Ik vroeg haar wat er was, maar ze zei dat er niets was, haar gezicht deed mij iets anders denken dus nog maar even doorgevraagd en toen kwam het eruit. De postoel was wel goed, maar er zat bekleding op de leuningen en nu kon ze er niet mee douchen, dat had ze wel graag gewild. Wij dus uitgelegd dat het plastic is en dat hij nu juist gemaakt was om ook mee te kunnen douchen en toen kwam er een lach op haar gezicht en was ze er toch blij mee. Het went denk ik nooit dat Sri Lankanen van alles bedenken, niet zeggen wat ze denken en dus conclusies trekken die niet altijd kloppen. Als ze gewoon een vraag zouden stellen zou dit een hoop teleurstelling schelen, nu moeten wij maar gokken. Maar goed dus dat we overal ter wereld naast verbaal ook non-verbaal gedrag hebben.
Gisteren was het zover, we gingen ’s middags een nieuwjaarsparty doen met de kinderen en er werd mij gevraagd of ik ook nog spelletjes wist. Heel stom, dan ben ik coach Vrije Tijd en kan ik niet eens een heel eenvoudig spelletje bedenken. Wij regelen vaak meteen grootse dingen en eigenlijk zijn er ook hele leuke simpele dingen. Zoals een variant op stoelendans, er gaat een hoedje rond en als de muziek stopt is degene die het hoedje op heeft af. Dit is een prima stoelendans voor als je in een rolstoel zit, waarom heb ik dit zelf niet eerder bedacht? En zo zie je dus maar, zij leren niet alleen van ons, maar wij ook van hen. Na een heleboel spelletjes zoals zonder handen een flesje leeg drinken, een broodje eten en geblinddoekt een pot stuk slaan hebben we met een aantal nog lekker in het zwembad gelegen en was er weer een dag voorbij. Heel gezellig en erg leuk.
Vanochtend heb ik samen met Dhanuke, een doofstom jongetje van 7 jaar, de spullen opgeruimd van gisteren. Hij kan supergoed helpen en zelfs een groot zeil met mij opvouwen ging hem prima af, je ziet dan toch dat sommige kinderen hier andere vaardigheden hebben en behouden dan de kinderen bij ons. Hij zocht bijvoorbeeld ook voor het losmaken van de touwen van het zeil zijn eigen oplossingen door er een stokje tussen te steken. Misschien blijft hier de oermens in ons toch wat meer aanwezig….
Vergeet ik geloof ik nog te vertellen dat ik van de week ook nog naar de Mac Donalds ben geweest met een paar kindjes, ze vonden het heel leuk en een echte verwennerij. Voor mij wat minder verwennerij, want dat eten valt altijd meteen erg zwaar na een paar weken rijst en ik heb dus ook fijn last van mijn buik gehad. Ach, ik heb er anderen heel blij mee gemaakt en dan is een beetje kramp best wel te dragen.
Nu weer huiswerk maken want vanmiddag is het weer les, het gaat wel aardig vooruit, maar op dagen zoals de laatste dagen valt het niet mee om ook nog de theoretische kant van het verhaal te bestuderen. Ik heb wel weer redelijk wat in de praktijk kunnen oefenen en daar gaat het toch vooral om, dat ik me verstaanbaar kan maken en dat gaat me al aardig af.

Groetjes een studerende, genietende, gelukkige en relaxte Corine