Het is hier dweilen met de kraan open....

Het regent hier nu al een aantal dagen, maar de laatste twee dagen bijna aan een stuk door. En het is dan niet een beetje regen....
Gisterenochtend was het zoveel dat het zelfs een van de groepen begon binnen te lopen. Dus met de trekker water naar een andere kant proberen te krijgen, maar dat is bijna gekkenwerk als het er nog steeds met bakken uitkomt. Dus in de stromende regen mee zandzakken gevuld en voor de deur gelegd. Ik had een paraplu, maar hoe hou je die vast als je met twee handen zand in een zak schuift? Juliet (management) zei tegen me dat ik uit moest kijken dat ik niet ziek werd omdat ik geen paraplu gebruikte. Ja, dat kon zij makkelijk zeggen, ze had beter haar paraplu ook een beetje boven mij kunnen houden. Nu wordt je van de regen niet zomaar ziek, want ik denk dat de regen die hier valt nog steeds zo'n 25 graden is en de luchttemperatuur ook nog steeds 30. Wij gaan met dat soort weer gewoon buiten zwemmen.
Na een half uur water met de trekker verplaatsen leek dat toch wel resultaat te hebben, wie had dat nu gedacht? Thuis was ik er niet eens aan begonnen...
Na deze actie nog een paar schotten gemaakt om te zorgen dat het water van de straat ook een beetje daar bleef. Niet zo handig dat het terrein lager ligt dan de straat en dat we aan de andere kant een meer hebben dat langzaam buiten de oevers treedt.
Afijn na dit karweitje (weer een talent ontdekt) als een verzopen kat onder de douche gegaan en mijn kleren gewassen. Ze waren al goed voorgespoeld, nu alleen nog zien dat we ze droog krijgen. De was droogt namelijk heel erg slecht en dat is niet heel erg praktisch als er 80 mensen wonen die allemaal katoenen luiers dragen en dus ongeveer drie keer per dag schone kleren aan moeten. Het begint nu dus ook langzaam een beetje een benauwde situatie te worden, alles is ongeveer op. Hopenlijk is het morgen even een half dagje droog en kunnen we weer een voorraadje opbouwen.
Vanochtend ben ik samen met Deshani naar Wattala geweest om papier te halen voor de lampionnen die ze aan het maken zijn voor Wessak. Wessak is de dag dat het volle maan is, dat is hier altijd een feestdag, maar nu is het heel bijzonder omdat het de dag is dat Boeddha is geboren en Boeddha geworden is.
Ik moest vloeipapier halen en de mevrouw in de winkel zag de hoeveelheid en ging toen voor mij ongeveer 1000 velletjes aftellen. Dus dat duurde wel even. Ze had me ondertussen ook al wel een keer of drie gevraagd of ik het niet te duur vond en ging me toen eens geloven. Bij vertrek was ik welgeteld €5,- armer en reden we terug naar Prithi. Onderweg kwamen we verschillende plaatsen tegen waar de rivier buiten de oever was getreden en mensen met een boot over de weg gingen. Helaas ik had geen fotocamera bij me. Dat vond ik pas echt jammer toen we de buurman tegen kwamen met een kapotte tuk tuk. We gingen hem namelijk helpen duwen. Nou ik zal een omschrijving geven, ik achter in onze tuk tuk met mijn been buitenboord en mijn blote voet tegen de achterkant van zijn tuk tuk. Vervolgens ging Mahinde rijden en duwde ik dus met mijn voet. Dat zag er vast enorm achterlijk uit en ik had dan ook al snel veel bekijks. Heelaas voor Wassanthe, hij deed het nog steeds niet en dus gingen wij verder.
De rest van de dag een beetje gepoetst en rond gehangen. Lijkt heel saai, maar dat is het hier nooit. Ik geniet dus nog steeds ook al regent het.
Morgen ga ik in een ander weeshuis kijken samen met Marleen die daar als vrijwilliger werkt. Ben benieuwd en zal mijn camera meenemen.

Groetjes vanuit een heel erg nat Sri Lanka!