De tuk tuk en meer...
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Corine
22 Juni 2011 | Sri Lanka, Wattala
Gebleven bij donderdag en dus verder bij de vrijdag waar John zou gaan kennismaken met de het echte Sri Lanka en het geduld dat je hiervoor moet hebben.
Vrijdagochtend was het dan zover, we konden de nieuwe tuk tuk gaan ophalen bij de garage. Opnieuw met een pak geld op stap en wij dachten betalen en klaar.. Maar niets was minder waar, aangekomen bij de garage moest er nog een mannetje van de verzekering komen, bleken er allerlei papieren nodig etc. We moesten daarnaast ook nog bij iemand gaan kijken die overleden was, wat John helemaal zag zitten (ahum..). Hij had echter nog niet in de gaten dat de overledene in status stijgt als er blanken mee komen kijken, dus kijken maar…
Op weg naar deze man, konden we meteen de benodigde papieren ophalen en hoefden we dus niet bij de garage te wachten op de man van de verzekering. Maar we waren net weg bij de garage en toen belden ze al dat die man er was. Dus weer op en neer dachten we, maar besloten dat nu die meneer maar moest wachten. Later alles geregeld dachten we en bleek nog niet alles goed. We konden wel de tuk tuk mee naar huis nemen en de man van de verzekering was zo aardig om voor ons te rijden. Wisten we zeker dat als er iets onderweg zou gebeuren we verzekerd waren. Aangekomen bij de bejaarden hebben we eerst een gebed afgewacht van een monnik en gewacht totdat de baas daar terug was van het ziekenhuis. Zij was hier namelijk heen omdat een van de opa’s was overleden. We waren van plan die dag om 12 uur richting Galle te vertrekken, maar het was inmiddels al een uur en dus zouden we dat niet gaan halen. John zijn geduld raakte een beetje op en Manon en ik maar vertellen dat dit nu echt Sri Lanka is, wij konden er wel om lachen hij inmiddels alleen nog als een boer met kiespijn..
Na het eten hebben we de tuk tuk officieel overhandigd aan de baas en iedereen was heel erg blij!! Dit maakte de verstoorde dag toch weer enigszins goed. Wel bleek bij vertrek uit de garage dat we er nog een week zeker niet mee mogen rijden omdat er nog geen kentekenplaat op zit en hij niet geregistreerd is. Dit moet nog gebeuren. Verder zou het beter zijn als we er een nieuw dak op zouden laten zetten omdat het originele dak bij stortbuien (zoals die hier zijn) zou lekken. Onze reactie: toch dom dat je een dak op een tuk tuk zet dat niet geschikt is voor het weer van het land.. en vooral dat je dit soort zaken niet meldt als je een tuk tuk besteld, maar pas bij aflevering. Bleek trouwens ook niet uit te maken, want de garage verkoopt alleen de karretjes, maar doet geen onderhoud, daarvoor moet je weer ergens anders zijn. Het is en blijft Sri Lanka!
Om een uur of twee konden we dan eindelijk op weg naar Galle, een rit die nog ongeveer zes uur zou duren zonder pauze. Wij hebben wel twee korte pauzes genomen en om 20.30 uur kwamen we aan bij ons guesthouse Sun set point. Ondanks dat het donker was, konden we wel zien dat we een heel mooi uitzicht hadden op de zee. De hele nacht dus geslapen zonder ventilator, maar met de deur open en een heerlijke zeewind met het geluid van de golfslag op de achtergrond.
Zaterdag zijn we na het ontbijt boodschappen gaan doen voor een teaparty (sponsorgeld) bij het jongensweeshuis, een van Manon’s projecten in het zuiden. Hier wonen gewone jongens die geen ouders meer hebben of waarvan de ouders niet in staat zijn om voor hen te zorgen. Het is een beetje het kruimeltjeverhaal, maar dan hele brave jongens. Ze waren verlegen en erg blij en genoten van hun vanillemelk, muffin en snoepjes. Het fruit, de poedermelk en ranja werden bewaard voor later. We zouden voor dit tehuis nog twee nieuwe matrassen sponsoren en hiervoor naar het dorp gaan om deze te kopen toen ze vertelden dat de tv het niet deed omdat de antenne stuk was. Dit vond John wel interessant en heeft zich hier eens over gebogen met de adem van zes verwachtingsvolle jongens in zijn nek. Het bleek dat de antenne niet goed was en dus naast matrassen meteen een nieuwe antenne gekocht. Bij terugkomst heeft John samen met de jongens alles aangesloten en toen waren er ineens heel veel blije en minder verlegen jongens. En een enorme tevreden glimlach op John zijn gezicht.
’s Middags naar het Dutch Fort in Galle geweest, een fort dat gebouwd is in de tijd dat de Nederlanders hier ooit waren. Daarna heerlijk op het strand geweest, uit eten en weer slapen met de zee op de achtergrond.
Zondag weer een ochtendje strand en daarna op weg naar Prithi. Een rit van ongeveer drie uur met twee tussenstops. De eerste tussenstop was bij een turtlefarm waar ze schilpadden beschermen tegen opeten. Ze kopen eieren van vissers en laten die uitkomen op de farm. Als de schildpadden dan drie dagen oud zijn, zetten ze deze terug in zee en zijn ze veilig voor stropers. Dit project hebben we een extra donatie gedaan omdat ze zo’n goed werk doen en ze niet commercieel zijn.
Kalutera is een van de plaatsen waar we toch langs kwamen en we zijn hier nog even gestopt om de tempel te bekijken en daarna door Colombo en om 18 uur terug in Wattala.
We hadden deze vakantie behalve in Nuwara Eliya nog niet geshopt en dus maandag hebben we in Colombo lekker gewinkeld. Fijn bekende merken scoren voor een minimale prijs. We kunnen voorlopig weer vooruit en als jullie nu denken dat ik het meest gekocht zal hebben, dan hebben jullie het echt mis.
Gisteren een beetje aangerommeld, geholpen op de groep, een radio gerepareerd, nog wat spullen voor Prithi gekocht en heerlijk gegeten bij Gerard.
Nu woensdag weer een rommeldagje met wat regeldingen, zoals die wasmachine die we willen kopen en wachten of Gerard een theekist voor ons kan vinden. En vanavond uit eten met alle akka’s.
Waarschijnlijk het laatste verslagje uit Sri Lanka en er volgt zeker nog een update met een lijstje van wat we allemaal hebben gekocht van het sponsorgeld.
Morgen op weg naar Dubai, dat zal een omslag zijn..
Groetjes van ons
p.s. Misschien een wat moeilijker te volgen verslag, maar dan voelen jullie een beetje hoe het echte leven hier kan zijn.
Vrijdagochtend was het dan zover, we konden de nieuwe tuk tuk gaan ophalen bij de garage. Opnieuw met een pak geld op stap en wij dachten betalen en klaar.. Maar niets was minder waar, aangekomen bij de garage moest er nog een mannetje van de verzekering komen, bleken er allerlei papieren nodig etc. We moesten daarnaast ook nog bij iemand gaan kijken die overleden was, wat John helemaal zag zitten (ahum..). Hij had echter nog niet in de gaten dat de overledene in status stijgt als er blanken mee komen kijken, dus kijken maar…
Op weg naar deze man, konden we meteen de benodigde papieren ophalen en hoefden we dus niet bij de garage te wachten op de man van de verzekering. Maar we waren net weg bij de garage en toen belden ze al dat die man er was. Dus weer op en neer dachten we, maar besloten dat nu die meneer maar moest wachten. Later alles geregeld dachten we en bleek nog niet alles goed. We konden wel de tuk tuk mee naar huis nemen en de man van de verzekering was zo aardig om voor ons te rijden. Wisten we zeker dat als er iets onderweg zou gebeuren we verzekerd waren. Aangekomen bij de bejaarden hebben we eerst een gebed afgewacht van een monnik en gewacht totdat de baas daar terug was van het ziekenhuis. Zij was hier namelijk heen omdat een van de opa’s was overleden. We waren van plan die dag om 12 uur richting Galle te vertrekken, maar het was inmiddels al een uur en dus zouden we dat niet gaan halen. John zijn geduld raakte een beetje op en Manon en ik maar vertellen dat dit nu echt Sri Lanka is, wij konden er wel om lachen hij inmiddels alleen nog als een boer met kiespijn..
Na het eten hebben we de tuk tuk officieel overhandigd aan de baas en iedereen was heel erg blij!! Dit maakte de verstoorde dag toch weer enigszins goed. Wel bleek bij vertrek uit de garage dat we er nog een week zeker niet mee mogen rijden omdat er nog geen kentekenplaat op zit en hij niet geregistreerd is. Dit moet nog gebeuren. Verder zou het beter zijn als we er een nieuw dak op zouden laten zetten omdat het originele dak bij stortbuien (zoals die hier zijn) zou lekken. Onze reactie: toch dom dat je een dak op een tuk tuk zet dat niet geschikt is voor het weer van het land.. en vooral dat je dit soort zaken niet meldt als je een tuk tuk besteld, maar pas bij aflevering. Bleek trouwens ook niet uit te maken, want de garage verkoopt alleen de karretjes, maar doet geen onderhoud, daarvoor moet je weer ergens anders zijn. Het is en blijft Sri Lanka!
Om een uur of twee konden we dan eindelijk op weg naar Galle, een rit die nog ongeveer zes uur zou duren zonder pauze. Wij hebben wel twee korte pauzes genomen en om 20.30 uur kwamen we aan bij ons guesthouse Sun set point. Ondanks dat het donker was, konden we wel zien dat we een heel mooi uitzicht hadden op de zee. De hele nacht dus geslapen zonder ventilator, maar met de deur open en een heerlijke zeewind met het geluid van de golfslag op de achtergrond.
Zaterdag zijn we na het ontbijt boodschappen gaan doen voor een teaparty (sponsorgeld) bij het jongensweeshuis, een van Manon’s projecten in het zuiden. Hier wonen gewone jongens die geen ouders meer hebben of waarvan de ouders niet in staat zijn om voor hen te zorgen. Het is een beetje het kruimeltjeverhaal, maar dan hele brave jongens. Ze waren verlegen en erg blij en genoten van hun vanillemelk, muffin en snoepjes. Het fruit, de poedermelk en ranja werden bewaard voor later. We zouden voor dit tehuis nog twee nieuwe matrassen sponsoren en hiervoor naar het dorp gaan om deze te kopen toen ze vertelden dat de tv het niet deed omdat de antenne stuk was. Dit vond John wel interessant en heeft zich hier eens over gebogen met de adem van zes verwachtingsvolle jongens in zijn nek. Het bleek dat de antenne niet goed was en dus naast matrassen meteen een nieuwe antenne gekocht. Bij terugkomst heeft John samen met de jongens alles aangesloten en toen waren er ineens heel veel blije en minder verlegen jongens. En een enorme tevreden glimlach op John zijn gezicht.
’s Middags naar het Dutch Fort in Galle geweest, een fort dat gebouwd is in de tijd dat de Nederlanders hier ooit waren. Daarna heerlijk op het strand geweest, uit eten en weer slapen met de zee op de achtergrond.
Zondag weer een ochtendje strand en daarna op weg naar Prithi. Een rit van ongeveer drie uur met twee tussenstops. De eerste tussenstop was bij een turtlefarm waar ze schilpadden beschermen tegen opeten. Ze kopen eieren van vissers en laten die uitkomen op de farm. Als de schildpadden dan drie dagen oud zijn, zetten ze deze terug in zee en zijn ze veilig voor stropers. Dit project hebben we een extra donatie gedaan omdat ze zo’n goed werk doen en ze niet commercieel zijn.
Kalutera is een van de plaatsen waar we toch langs kwamen en we zijn hier nog even gestopt om de tempel te bekijken en daarna door Colombo en om 18 uur terug in Wattala.
We hadden deze vakantie behalve in Nuwara Eliya nog niet geshopt en dus maandag hebben we in Colombo lekker gewinkeld. Fijn bekende merken scoren voor een minimale prijs. We kunnen voorlopig weer vooruit en als jullie nu denken dat ik het meest gekocht zal hebben, dan hebben jullie het echt mis.
Gisteren een beetje aangerommeld, geholpen op de groep, een radio gerepareerd, nog wat spullen voor Prithi gekocht en heerlijk gegeten bij Gerard.
Nu woensdag weer een rommeldagje met wat regeldingen, zoals die wasmachine die we willen kopen en wachten of Gerard een theekist voor ons kan vinden. En vanavond uit eten met alle akka’s.
Waarschijnlijk het laatste verslagje uit Sri Lanka en er volgt zeker nog een update met een lijstje van wat we allemaal hebben gekocht van het sponsorgeld.
Morgen op weg naar Dubai, dat zal een omslag zijn..
Groetjes van ons
p.s. Misschien een wat moeilijker te volgen verslag, maar dan voelen jullie een beetje hoe het echte leven hier kan zijn.
-
22 Juni 2011 - 07:10
Sanne:
Dan zit je vakantie er al bijna op. Geniet er nog lekker van en knuffel de kindjes van me. Veel plezier in Dubai en tot snel weer.
Groetjes Sanne -
22 Juni 2011 - 10:14
Bart En P.tje:
weer volop verhalen....leuk!
wat een "missie" zeg......als blanke naar een overledene kijken om hem in status te laten stijgen.
ach ja....weer een goed doel....maar dan van een totaal andere orde.
mooi dat "turtlefarmproject"!!
En John "de klusjesman"doet ook echt nuttig werk zo te lezen....tja, als je een beetje handig bent.....ben je natuurlijk ook makkelijk inzetbaar.
nou luitjes.....op weg naar Dubai......
wij wensen jullie nog een goeie reis!!
Tilburgse toedelss van Bart en Peet -
22 Juni 2011 - 11:48
Kees Verhoeven:
jammer dat het boek bijna uit is, zat net lekker van jullie verhalen te genieten, weer een ervaring rijker en zeker voor onze John.
Geniet nog maar lekker van het luxe leven in Dubai en spreken elkaar weer in het mooie en natte pays bas
P.s het geld is inmiddels naar jullie toe!!! -
22 Juni 2011 - 11:49
Miriam:
weer een byzonder verhaal,fijn dat John zich zo nuttig kon maken met die antenne.
Geniet nog v de laatste uurtjes.
Liefs Miriam en Johan -
22 Juni 2011 - 14:27
Betty:
hoi luitjes
nog heel even en dan ben je weer thuis
zoals ik steeds gelezen heb is het weer een hele belevenis geweest
dat nemen ze niet meer van jullie af
een goede reis terug en we horen elkaar nog
gr betty -
22 Juni 2011 - 21:09
Irma:
Hoi John en Corine
Leuk om juil;lie verslag te lezen, Wij zijn jaren geleden in Sri Lanka geweest nog ver voor de Tsunami. Maar we herkennen wel dingen erg leuk voor ons dus Net of we onze reis weer maken. Groetjes en geniet nog even Suucces met de terugreis -
23 Juni 2011 - 03:45
Corine:
@Gerard,
dank je wel voor je extra bijdrage, de wasjes gaan er komen. Gisteren op pad geweest en hij wordt komende week besteld. Je hoort van ons. -
24 Juni 2011 - 15:17
Tini:
Waarschijnlijk ben ik te laat om jullie een veilige terugreis te wensen maar toch doe ik het'.
Wat is het snel gegaan,jullie hebben weer uitstekend en goed werk verricht.En zo te lezen heeft ook John er van genoten het zal dan ook niet de laatste keer zijn dat jullie daar samen zijn geweest.
Liefs Tini
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
