We reizen te snel voor de bank...

In Bangkok nog wat rondgestruind de tweede dag, het koninklijk paleis bekeken met op het terrein de tempel van The Emerald Buddha. Daarna na de veel rustigere overkant van de Mekong gevaren met een pontje en daar op ons gemak in een ander tempel wat mensen en ceremonies bekeken. Een tempel blijft een fijne plek om te zijn, al zijn de tempels die we tot nu toe hier bezocht hebben wat minder druk en ook minder goed onderhouden dan in Sri Lanka. Aan het eind van de middag merkten we dat we ondanks de temperaturen van afgelopen tijd in Nederland toch wat last hadden van de hitte en vooral het kleffe, dus besloten om lekker te zwemmen.
Rond de klok van 19 uur op het station waar om 20 uur de trein zou vertrekken naar Laos. Om zeker te zijn ban een goede nachtrust hadden we eerste klas geboekt, maar de treinen zijn hier zoveel comfortabeler dan in India dus alle volgende reizen worden tweede klas. Lekker tussen de lokale bevolking. De trein arriveerde twee uur te laat bij de grens en na alle papieren ingevuld te hebben, kregen we een visum voor Laos.
In Vientiane hebben we ons rot gezicht naar het juiste hotel, we werden van het kastje naar de muur gestuurd en onze rug werd maar natter en natter... Bleek later dat we er al voorbij gereden waren en daarna ook nog eens voorbij gelopen, dat zegt iets over de grootte van het hotel en daarmee ons kamertje. Maar ach het is alleen maar om te slapen en te douchen en daarvoor voldeed hij prima!
Vientiane is echt een grensstad en mensen verblijven hier over het algemeen niet lang, dat is ook niet nodig want in een dag kun je alles zien. Het is in het verleden in handen geweest van de Fransen en dat kun je zien aan de mooie huizen en aan hun eigen Arc de Triomphe.
Doordat we tijd genoeg hadden, zijn we alletwee ook nog maar naar de kapper gegaan en ik denk dat ik erg vieze haren had, want ze werden wel drie keer gewassen met een supermassage dus helemaal niet erg!
Om 20 uur zijn we met de VIP sleeperbus vertrokken naar Louang Prabang een busrit van zo'n tien uur, maar wel met bedden in de bus. Doordat John hiervoor iets te lang was, hadden we geluk en mochten achterin, waardoor we nog meer ruimte hadden en we hebben prima geslapen. Ongeveer een uur voor aankomst een klein obstakel, de weg weggespoeld en middenin een bus die vast zat. Wij zaten er achter en ja wat kun je dan anders doen dan geduldig afwachten... Twee uur en een kwartier later konden we weer rijden en arriveerden we in Louang Prabang. Onze eerste indruk was in tegenstelling tot verhalen niet zo heel bijzonder, maar daar kwam na het beklimmen van de Phoussieberg met tempel enige verandering in. Vandaag is het helemaal veranderd want we hebben een superdag gehad! We zijn naar een grot geweest, op een olifant gereden ( weten we mag niet, maar was supergaaf in zijn nek) en daarna heerlijk gezwommen in een waterval. Nu terug en zo eens een hapje eten, gisteren een Laotiaanse BBQ gedaan, wat zal het vandaag worden?
O, ja nog de verklaring voor de titel van dit verhaal, we kregen gisteren een sms van de bank dat ze fraude op de creditcard vermoeden of ik even wilde bellen. Toen we dit deden bleek dat ze dachten dat we niet zo snel ons konden verplaatsen en hadden hem vast preventief geblokkeerd. Een keer eerder is hun gedachte goed geweest, maar je staat toch raar te kijken als je wil pinnen en je pas werkt niet... En dat in een land waar de automaat tot nu toe alleen de creditcard accepteert en de andere drie passen die we hebben niet.....

Tot snel, maar dan vanuit Vietnam!

John en Corine