De tiende keer naar mijn Sri Lankaanse vriendjes..

Prithi is als een tropische regenbui…...

Begonnen na een enorme vloedgolf die de hele wereld op zijn kop zette, zo is Prithi in mijn leven gekomen.
Daarna is het als een zon blijven schijnen in mij.
De tropische regenbuien zijn er nu ik dit schrijf op Prithi, maar waren er ook in mijn leven door Prithi.
Lachende gezichten, tevreden kinderen en akka’s en dat door hele kleine dingen, dingen die bij ons zo normaal zijn. Een klein bruin handje in jouw grote witte hand, een knuffel en een vrolijke lach. Maar ook gewoon een kleine blik van een kind dat niet met woorden kan zeggen wat hij wil. Gelukkig is deze taal internationaal.
Zien dat zelfredzaamheid van mensen met een beperking op Anandapura groter is dan van de meeste cliënten bij ons thuis. ..
Ook wij kunnen van hen leren!
Zij leerden mij om anders in mijn leven en werk te staan, blij te zijn met de kleine dingen die ons leven ons biedt… Nog meer te kijken naar wat je hebt en niet jaloers te zijn op wat anderen hebben.
Twee benen op de grond, een glimlach in mijn hart en een groot gevoel van zelfwaardering.
Dat zijn toch de dingen die je als mens nodig hebt?
Zien dat een kind van de straat wordt gebracht en nu zien dat hij op Cotagala heeft leren schrijven.
Voor eens en altijd heeft Prithipura een plaatsje in mijn hart veroverd en bijgedragen aan wie ik nu ben en vooral mag zijn!
Mijn dank hiervoor is groot en deze zesde keer in Sri Lanka zal dan ook zeker niet mijn laatste zijn!


Met deze tekst eindigde ik mijn reis in 2010 het klopt nog steeds alleen nu ga ik alweer voor de tiende keer! En deze keer gaan we weer samen!
Na mijn terugkomst in het voorjaar vertelde ik John dat ze gezegd hadden dat hij de volgende keer weer mee zou moeten komen en ze hoopten me met kerst weer te zien...

Enkele weken later zei John me dat hij dacht dat hij dit jaar niet zou gaan skiën, op mijn vraag hoezo niet? kwam het antwoord: Ik denk dat ik kerst ga vieren in Sri Lanka. Ik had dit niet verwacht, maar tegen zo'n voorstel zeg ik natuurlijk geen nee!
En dus gaan we kerst en oud en nieuw vieren in de zon bij mijn grote en kleine vrienden.
Het is nog tien weken voor we gaan vertrekken en inmiddels alweer heel wat spullen verzameld. Een rolstoel, statafel, douchestoel, luiers en wat niet meer.
Maar het traditionele uitstapje naar de Mac Donalds, een klein uitje met de kids van Anandapura naar het strand, een kerstetentje met de akka's, schoenen voor Suresh en wat kleine dingen moeten nog.....
Ik denk dat jullie de vraag al begrijpen en we zouden het dan ook heel erg op prijs stellen als jullie onze verjaardags-, Sint- en kerstcadeaus en kaarten zouden willen omzetten in een kleine bijdrage zodat we deze wensen kunnen verwezenlijken. Dan zijn er niet maar twee mensen blij en gelukkig, maar een heleboel!

We houden jullie natuurlijk weer op de hoogte van onze avonturen en die van de kids.

Liever geen geld geven, maar een klein kerstcadeautje? De volgende spullen zijn altijd van harte welkom!:
- luierspelden
- babyolie
- luizenshampoo
- washandjes
- katoenen pampers
- suikervrij snoep
- spekjes
- houten puzzels

Mocht je nog een kleinigheidje voor de Sint of Kerst zoeken, ik heb nog wat kerstkaarten, vriendschapsbandjes en boekenleggers gemaakt door de kids van Prithi. Alles is €1,- per stuk excl. verzendkosten.

Alvast weer hartelijk bedankt voor jullie steun!

Corine en John

P.s. Een bijdrage storten kan op 5869669 tnv C van Dongen ovv Prithipura.