Hallo

Ayubowan,

Wat is geheugen toch een bijzonder ding, je slaat iets in op en op het moment dat je het kunt gebruiken, haal je het weer op. Zo ook met Sinhala de taal van Sri Lanka, de eerste twee zinnen kun je er even niets mee en dan is het er gewoon weer.
Net als ik, meteen helemaal thuis alsof er geen jaar voorbij is gegaan. Meteen na aankomst een lekker pittig ontbijt en kindjes knuffelen.
Vlucht was wel eentje met een omweg via Parijs en Mumbai, maar zolang ik geen 700euro per vier uur verdien, heb ik te er wel voor om iets om te vliegen. Leuke bijkomstigheid is ook dat ik twee heerlijke stinkende Franse kaasjes en wijn in mijn handbagage heb en we morgen met Manon, Pieter en Katherine een borrelavondje houden om te vieren dat we weer samen zijn op Prithi. Dat ik Manon hier ontmoette is deze week precies 11 jaar geleden en ook voor de akka’s zijn wij onlosmakelijk aan elkaar verbonden. Als ik kom vragen ze waar is Manon en andersom; hoezo zijn wij twee individuen? Als ik dan terug denk aan onze ontmoeting dat was er een van veel poetsen en weinig slapen omdat we de feestelijke opening moesten vieren van het schoolgebouw dat na de Tsunami nieuw was gebouwd. Veel mensen ontmoet op Prithi en enkele nog steeds contact mee, zo ga ik deze week ook Jessica nog zien die ik in 2010 leerde kennen. Veel contacten gaan via social media en dat is leuk omdat je elkaar dan zijdelings kunt volgen. Je deelt in Sri Lanka vaak een heleboel omdat je allemaal ver van huis bent, maar niet ieder contact blijkt in Nederland ook nog zo’n intense vriendschap te zijn. Een waar je alles mee kunt delen en daarom is Manon zo bijzonder! Inmiddels heb ik ook een redelijke vrienden en familiekring van Sri Lankanen. Zo heeft mijn oude huisbaas hier (Gerard) me ooit eens gevraagd om iets mee te nemen voor zijn zus in Nederland en hierdoor ontmoette ik zijn nichtje met haar man en kinderen en Niwanthi en Marc zij zijn onze zelf gekozen broer en zus zeggen we altijd. Zo fijn en dierbaar om ons leven met hen te delen ook nu ze inmiddels al bijna twee jaar in Duitsland wonen. Maar door hen heb ik dus ook nog een Sri Lankaanse mama, oma, zusje en oom Gerard inmiddels….
Dus als ik het nog niet druk had als ik hier ben, nu kom ik niet onder een bezoekje met oma en waarschijnlijk veel eten uit en ga ik volgende week met nangi (zusje) Pasen vieren aan het strand terwijl John dit viert met Niwanthi, Marc en kids bij ons thuis.
Als ik dit schrijf besef ik weer hoe fijn het soms is om alleen op reis te gaan, op jezelf aangewezen te zijn. Bij mij maakt dat altijd wat los en ik mijmer dan over van alles en besef dat ik enorm bof met wie ik ben en waar ik sta in het leven. De liefste vriend van de wereld, hij is er altijd voor me maar laat me ook alleen gaan en dat schijnt in veel relaties nogal bijzonder te zijn… De beste Storm in huis die je maar kunt hebben, lieve familie en vrienden, een opleiding, geen vaste baan en daardoor nu de kans om eens een nieuwe tak van gezondheidszorg (psychiatrie) te leren kennen. Een doelgroep waarvan ik dacht dat het niets voor mij zou zijn, maar verrassend verrijkend en super boeiend en of het nu forensische psychiatrie, jongerenpsychiatrie is of mensen die met een UFO hier zijn gebracht ; het gaat me goed af en daar ben ik trots op!
Wel gek om dinsdag niet samen thuis ons acht jaar samen zijn te vieren, maar dat maken we later dubbel en dwars goed.
Ik ga deze overdenking eens stoppen en iets anders nuttigs doen, zoals een plan maken voor de komende week. Wat ik wil doen? Teveel…..
Naar de pharrmaceut om de epilepsiemedicatie weer gesponsord te krijgen, een bezoekje aan Anandapura (vorig jaar overgeslagen), dingen aanschaffen van de wishlist hier, een uitje naar de speeltuin met de kindjes van Cotagala (eens checken of volgende week al schoolvakantie is) de snoezelruimte opknappen (weersinvloeden maken dat sommige dingen aan vervanging toe zijn) en uiteten met de akka’s.
Dus geen tijd voor teveel beschreven gedachtes, aan de bak!

Ben lief voor elkaar en tot volgende keer!

Corine

P.S. Mocht je nog iets willen bijdragen dat mag altijd op mentaal gebied, maar ook op NL17INGB0005869669.
En mocht je iets speciaals hebben waar je wil dat ik het aan besteed laat het me maar horen.