Bevallen met tachtig tegelijk...

Ik was gebleven bij vrijdag de Poyaday. Onverwacht gingen we 's middags al naar de tempel een uur rijden van hier. Het is een grotere tempel en ik was hier al eens geweest maar day was inmiddels vier jaar geleden. Het grappige was dat ik de enige was die hier al was geweest. Ik kon dus zeggen waar we heen moesten in de tempel zelf. Toch een beetje vreemd dat je dat tegen Sri Lankanen moet vertellen. Het was een leuke middag, dit omdat het voor veel van de akka's ook gewoon een uitstapje is. Bidden is dan een bijkomstigheid,maar niet voor iedereen. Op de terugweg hebben we lekker thee gedronken en zijn we nog bij een van de akka's thuis gaan kijken. Zij woont vlak langs het strand en waren dus ook getroffen door de tsunami, maar hun huis stond er nog wel.
In het weekend ben ik bij Gerard iets gaan drinken. Ik dacht gewoon iets fris te gaan drinken, maar dat ging er bij hem niet in en dus moest ik aan de Arrack. Een sterke drank die met cola nog wel te drinken is dus dat maar gedaan. Naderhand hoorde ik dat als je hier uitgenodigd wordt voor een 'drink' het altijd de bedoeling is dat je alcohol drinkt.
Zondag ben ik samen met hem naar de Kalaniatempel gegaan. Ik was hier nog niet geweest en dat moest eigenlijk wel omdat deze tempel een van de tempels is die door Boeddha is bezocht. Het was leuk om te zien en iedere keer maakt het toch wel weer indruk al die rituelen.
Verder deze week nog een keer lekker gaan zwemmen, want ik kan even niet verder omdat mijn pakketje met lijm er nog niet is.
Gisteren zijn we naar Cotagala geweest en Asokapura, dat ligt meer in de bergen dus een stevige en vooral zweterige wandeling gemaakt, maar goed voor de kilo's. Het was leuk om de kinderen daar weer te zien omdat ik ze niet meer had gezien nadat we vorig jaar naar Leisureworld waren geweest. Het was een hele leuke dag.
Nu dan het bevallen met tachtig tegelijk. Ik ging vandaag naar Colombo en Aruna (de vaste tuk tuk chauffeur van Priti) vroeg me of ik het niet erg vond om mee te gaan naar zijn vrouw in het ziekenhuis. Ze ligt in het ziekenhuis omdat de dokter denkt dat ze binnen vier dagen gaat bevallen. In het ziekenhuis aangekomen ligt ze in een zaal, zeg maar gerust hal, met ongeveer tachtig andere zwangere vrouwen. Dat is best gezllig misschien, maar niet als je zoals zij al weeën hebt om de twee minuten en de dokter een keer in de twee uur langs komt om te controleren. Sta ik daar dus, een vrouw die ik niet eerder heb gezien, maar mij wel uit verhalen kent die nu ieder moment een kind krijgt. Echter gingen wij om 18 uur weg omdat het bezoekuur was afgelopen en het is hier zo dat de vader er niet bij mag blijven. Hij wordt zelfs niet eens gebeld als zijn kind wordt geboren. Als hij morgenvroeg op bezoek komt tussen 6 en 7 uur en ziet dat zijn vrouw niet meer op die zaal ligt weet hij dat hij vader is geworden. De moeder en het kind liggen dan op een andere kamer, maar nog steeds met zoveel mensen. En ik had het er al heel erg warm laat staan als je weeën hebt. Ben morgen wel benieuwd of het al geboren is, zal haast wel want de vliezen waren al om 12 uur gebroken. Ik ga dus komende week ook nog op kraamvisite.
Foto's volgen morgen.