Bezoek eens een oud paleis bij 44 graden…

En dan het liefst nog midden op de dag, heel goed te doen het enige nadeel je krijgt er wat dorst van en wordt licht stoffig. Je begrijpt al wel dat dit was wat ik deed gisteren.
Nadat we zondagavond nog wat hadden rondgehangen in de bazaarstraatjes vlakbij ons hotel, vertrokken we gisterochtend om 6 uur richting Agra. Dit is dé plaats waar je heen moet als je richting Dehli gaat. Het is namelijk de plek waar de Taj Mahal staat.
Op weg naar Agra, een reis die ongeveer vijf uur duurde in een snikhete auto, was het soms alsof we dwars door de woestijn reden. Heel dor, droog, erg heet en enorm stoffig en dat doe ik dan voor mijn lol geloof ik. Als er stofzuigers bestaan om je longen schoon te zuigen dan denk ik dat ik er wel een kleine zandbak mee kan vullen.
Onderweg kwamen we van alles tegen auto’s, tractoren met hele grote zakken gras (bijna groter dan de trekker zelf), maar ook koeien en kamelen. De koeien zijn hier heilig dus dat kan nog wel eens gevaarlijke situaties opleveren in het verkeer. Het lijkt wel of die koeien weten dat ze zo geëerd worden en ze gaan dan geloof ik het liefst midden op de weg liggen of steken expres langzaam over, remmen dus en niet altijd op tijd. Gelukkig is Joginder een goede chauffeur en brengt hij ons tot nu toe steeds veilig waar we naar toe willen. Het enige dat wel enigszins raar is, moet ik verder maar niet teveel over nadenken, is dat hij sigaretten rookt die goedkoop zijn en licht, maar wel ernstig naar wiet ruiken….
Eerst bezochten we de Fatehpur Sikri een ghostcity met een paleis en een moskee en erg opdringerige gidsen, verkopers en vooral straatkinderen. Sommige zagen eruit alsof ze zo uit Oliver Twist waren komen lopen. Ze waren zonder enige uitzondering allemaal erg brutaal of ze nu vier jaar oud waren of twaalf. En dan kan ik sociaal pedagogische hulpverlening gestudeerd hebben en ervaring met allerlei doelgroepen, zelfs mij nee werd niet begrepen. Ik vermoed wel begrepen, maar er werd niets mee gedaan. Buiten dat ik ze uit mijn buurt wilde hebben, had ik zo graag eens even in bad gestopt. Ik ben niet snel vies van iets, maar zij waren echt heel erg smerig!
Het paleis en de moskee waren overigens wel mooi om te zien, maar ik vind het leuker om mijn indrukken te beschrijven dan een gebouw. Misschien ook leuker om te lezen en als je liever meer van gebouwen wil weten hier, dan moet je de Lonely Planet kopen.
Aangekomen in Agra bij wat ons hotel zou worden voor die nacht (je voelt hem waarschijnlijk al aankomen..) bleek dit niet geregeld te zijn. Er waren wel kamers vrij, maar niet geboekt door het travelagency waar wij geboekt hadden. Wij zouden er dan voor kiezen om je aan een kamer te helpen en vervolgens het met de agency te regelen, maar hier doen ze dat dus niet. Het uiteindelijke gevolg was dat Joginder een beetje boos werd en we vertrokken naar een ander hotel. Achteraf gezien niet erg, want we hadden hier een grote en zeer koele kamer en ik heb dus vannacht heerlijk geslapen. Gisteren ook nog het Red Fort bezocht in Agra en je raadt het al gemaakt van rode zandsteen net als in Dehli. We waren in eerste instantie wat teleurgesteld omdat het niet zoveel leek voor te stellen en er allerlei poorten gesloten waren. Het bleek echter dat we door allerlei kleine doorgangetjes konden gaan en toen was het best mooi om te zien.Zo kon je ook naar boven en vanf het terras was hij daar ineens:”De Taj Mahal” nog wel ver weg, maar toch al indrukwekkend.Op dat moment had ik zeker geen spijt meer van mijn keuze naar Dehli te gaan in plaats van het zuiden.
Na dus goed geslapen te hebben vanochtend weer om 6 uur vertrokken om de Taj Mahal van dichtbij te gaan bekijken en ik kan er eigenlijk niets meer van zeggen dat ik het echt fantastisch indrukwekkend vond !! Ik zou willen dat ik beter kon beschrijven wat ik voelde, maar omdat het de benadering nog niet eens gaat halen, begin ik er maar niet aan. Het enige wat ik er nog wel over wil zeggen is dat je als je deze kant uitgaat, je er zeker heen moet gaan!
Ook grappig om daar te zien is de fratsen die mensen uithalen om de mooiste foto’s te maken van de Taj Mahal bij zonsopgang. Ik merk dat ik daar ook erg van heb genoten. Ik heb een echtpaar gefotografeerd en ga de foto aan hen mailen. Zij gaan mij dan vast helpen aan een hele mooie foto. Beetje netwerken doet wonderen, ook hier. Wat ik me hier ook steeds afvraag en ook de vorige keren dat ik in India was… Zie ik er ook zo achterlijk uit als toerist? Je hebt van die mensen die hier traditionele kleding kopen en er mee de straat opgaan onder het mom van ik wil erbij horen… Maar je ziet bijvoorbeeld ook oudere mensen die op reis zijn gegaan en daarvoor eerst naar de outdoorshop zijn gegaan. Die dragen dan afritsbroeken en de meest moderne lichtgewicht kleding en schoenen en het ziet er echt niet uit. Mocht iemand opmerken dat ik er zo uit zie op foto’s vertel het me dan, ik ga er meteen iets aan doen.
Nu op weg in de auto terug naar Dehli, weer heet en stoffig en al typend met mijn minilaptopje op schoot. Op deze manier hoop ik dat de rit een beetje vlug verloopt, anders moet ik weer drie liter drinken vandaag. Gelukkige bijkomstigheid, we hoeven eigenlijk nooit te stoppen om te plassen, want het loopt er allemaal via mijn rug, oksels en waar niet uit. Zelfs mijn hoofd zweet. Alleen mijn rug is nat omdat het daar niet kan verdampen, maar voor de rest merk je niet eens dat je zweet. Volgens mij is dat best gevaarlijk en zijn er mensen die hierdoor uitdrogen, ik zeker niet, ben inmiddels al bijna aan het eind van mijn eerste liter water en ik heb al een halve liter mangojuice en twee koppen thee op, komt dus wel goed.
Onze chauffeur heeft geloof ik ook last van de stof, hij rijdt met een zakdoek voor zijn neus en mond, maar ondanks dat haalt hij nog regelmatig heerlijke rochels op en spuugt deze uit het raam. Hier wilde ik jullie toch nog even deelgenoot van maken…
Onderweg zijn we ook nog gestopt bij de Lotustempel, een tempel die bekend staat om het feit dat alle religies er samen komen. Een hele mooie gedachte, maar bij het winkeltje kreeg ik er toch een licht ik wil je bekeren gevoel bij. Neemt niet weg dat het wel een hele mooie tempel was in de vorm van een lotusbloem. Binnenin moest je helemaal stil zijn, dat valt voor mij niet altijd mee, maar soms is het ook wel heel erg lekker. We hebben er ongeveer een half uurtje gezeten en toen was ik ook het geluid kwijt dat nog in mijn hoofd zat van al het drukke verkeer.

Groetjes en waarschijnlijk tot morgen van een stoffig typje…

En nog een weetje: Dehli had in 2005 al 40000 koeien en het heeft vandaag de dag ook nog eens 25 miljoen mensen, dus je begrijpt het is er best druk op straat.