Lekker de kou opgezocht……
Door: webmaster
Blijf op de hoogte en volg Corine
16 Mei 2010 | Sri Lanka, Wattala
Terwijl jullie klagen over het weer in het nu voor mij verre koude kikkerlandje, heb ik afgelopen weekend de kou van Sri Lanka opgezocht.
Na een weekje of anderhalf ziek rondom huis te hebben gehangen was het tijd om even mijn lichaam op een normale temperatuur te laten herstellen. Rozemarie wilde dat ook graag, dus hebben we onze trip naar Trincomalee afgezegd en zijn we heerlijk naar de koelere bergen gegaan.
Donderdagochtend vertrokken we om zes uur richting Nuarelia. Op de heenweg een tussenstop bij Cotagala, zodat ik dat bezoekje in ieder geval had gehad. Je weet hier namelijk nooit of je die kant uitgaat en met de bus is het een redelijk tijdrovende onderneming. Onderweg wilde ik zoals altijd voor de kinderen iets lekkers kopen en dat lukt over het algemeen altijd wel bij dezelfde winkel. Ik koop dan smarties en moet hiervoor 100 verpakkingen hebben. Nu moest ik ze echter in twee winkels halen en ze moesten erg lachen om de hoeveelheid. De winkeliers doen op zo’n moment of je een hele investering doet en dat is ook….. 7 cent per zakje. Ik heb dus flink in de rupeebuidel getast.
Aangekomen op Cotagala waren de kinderen allemaal erg enthousiast en sinds ik samen met Manon naar Leisureworld (2008) ben geweest, kennen de meeste allemaal mijn naam. Het is dan ook iedere keer weer erg gezellig en leuk om daar heen te gaan.
Na een uurtje of anderhalf zijn we doorgereden naar Nuarelia, waar we eerst een beetje hebben relaxed en daarna in het dorp gewinkeld. Je kunt eigenlijk beter zeggen gehandeld, want Nuarelia is de plaats waar veel van onze merken vandaan komen.
Ze produceren hier bijvoorbeeld Columbia, North Face, Tommy Hilfiger, etc. Ze produceren dit voor de westerse markt, maar maken altijd iets meer dan dat er gevraagd wordt en dat verkopen ze dan tegen bespottelijke prijzen op de bazaar. Meestal is er niets mis met hetgeen ze verkopen en is het overproductie, maar soms zitten er ook foutjes in zoals geen touwtje door de capuchon of zo. Nu kon dat Rozemarie en mij niets schelen en we hebben lekker onze slag geslagen aan jassen en truien. Ik had binnen vijf minuten al een spijkerjas voor wel vier euro. Bij het volgende kraampje Rozemarie weer een trui en zo zijn we heel wat kraampjes afgeweest. De eigenaren zagen ons al snel graag komen. Nu is het zo dat op plaatsen zoals bij die bazaar het erg handig is als je de taal spreekt. De prijzen dalen toch wel erg snel als ze in de gaten hebben dat je de taal spreekt en hier werkt. Zo kocht ik bijvoorbeeld een zomerjas van het merk Columbia en hij startte met een bedrag wat twee keer zo hoog was als waar ik mee eindigde en toen kreeg ik er ook nog een fleece bij om in te ritsen zodat ik hem in de winter ook kan dragen. Al met al was het een zeer geslaagde avond met als buit een spijkerjack, een zomer/winterjas, een windstopper en een trui en dat alles voor €49,-.
Tevreden zijn we terug naar het hotel gegaan, hebben daar gegeten en zijn vervolgens heerlijk koel gaan slapen. Het was zo koel dat er zelfs aangeboden werd om de open haard op onze kamer aan te doen, maar daar kozen we niet voor. Midden in de nacht had ik hier even een klein beetje spijt van, ik lag namelijk te bibberen van de kou.
’s Ochtends met een jas aan vertrokken naar Worlds End, een van mijn wensen. Ik was hier namelijk eens aan het begin geweest, maar toen was het zo mistig dat het geen zin had te gaan lopen naar Worlds End. Het is een natuurpark waar je een prachtige route kunt afleggen en dan uitkomt op een bergtop die vroeg in de ochtend helder uitzicht biedt en iets later helemaal in de wolken ligt. Je lijkt je dan op het einde van de wereld te bevinden. Het was echt heel mooi, je zag de wolken zo omhoog komen drijven echt heel bijzonder. Op sommige momenten in een jaar vriest het hier ook nog en vandaar mijn jas. Op advies van Gerard heb ik mijn jas toch in de auto gelaten en ben ik in mijn spijkerbroek, t-shirt en schoenen vertrokken.
De wandeling tot Worlds End is ongeveer vijf kilometer en gaat over een niet altijd makkelijk pad (zie foto). Daarna kun je via een andere nog minder makkelijke route (4 km.) terug en passeer je een prachtige waterval. Nu zou je zeggen 9 kilometer is niet zo heel veel, maar na een dubbele antibioticakuur hakt dat er aardig in. Na vier uur wandelen met pauzes waren we terug bij de auto. Maar…. Ik ben erg blij dat ik het gedaan heb, ik heb vier uur lang genoten van de natuur en het uitzicht en ik weet zeker als ik nog eens naar Sri Lanka ga, ga ik zeker nog een keer!
Onderweg naar onze volgende bestemming (Ella) moesten we verplicht stoppen om koffie te drinken, de remschoenen van de auto hadden het namelijk wel erg warm en dat terwijl het maar 16 graden was.
In Ella zaten we in een guesthouse waarbij je het gevoel hebt in de Alpen te zijn, een prachtig uitzicht en een enorme rust. Om te zorgen dat we nog meer rust zouden krijgen en geen spierpijn van onze wandeling hebben we ons overheerlijk laten verwennen met een zeer uitgebreide herbalmassage. Je krijgt hierbij eerst een hoofd- en schoudermassage, daarna een gezichtsmassage en dan je hele lichaam. En dan bedoel ik ook je hele lichaam, inclusief voeten, borsten, buik en zelfs je zij. Als dit klaar is wordt je in een soort lijkkist gestopt (wel met je hoofd eruit) en dat is het stoombad. Onder in die kist, met een ruiten bodem, staan namelijk pannen met kokend water die je lekker van stoom voorzien. Terwijl je hier twintig minuten in ligt krijg je nog een gezichtsmasker en daarna ga je nog heerlijk in de kruidensauna met een kopje herbalthee. Als afsluiting wordt je afgedroogd en voel je jezelf helemaal als herboren.
Van vrijdag op zaterdag dan ook heerlijk geslapen en vanuit mijn bed om kwart voor zes naar de opgaande zon gekeken. Zeg nou zelf, wat wil je nog meer? De wereld is bijzonder en kan heel mooi zijn.
Zaterdag op weg terug nog gestopt bij een klooster, een edelstenenmijn en bij een tempel. Bij de tempel ging een oud mannetje in het Sinhala de hele geschiedenis vertellen. Nu kan ik het over het algemeen wel een beetje volgen, maar als het een mannetje zonder gebit is… wordt Sinhala nog moeilijker dan het al is. Gelukkig heeft Gerard alles voor ons vertaald en vertrokken we helemaal op de hoogte terug naar Prithi. Daar heb ik vandaag een beetje aangerommeld op mijn kamer, een wasje gedaan en gepoetst.
Ik moet eigenlijk heel veel wassen, maar het regent hier al sinds donderdag en dus kan ik niet meer wassen dan op mijn rekje past. Zo gauw als het droog is dan maar de volgende ronde. Wat overigens grappig is, alleen om te horen, hier met de hand wassen betekent meteen dat je nog een extra setje was hebt. Het lijkt namelijk na een wasje doen wel of je een complete douche hebt genomen, het is namelijk op de badkamer erg warm en wassen is een inspannende bezigheid. Lang leve de wasmachine!!!!
Morgen maar eens even een plannetje maken wat ik de komende twee weken ga doen, want de dagen vliegen nu voorbij en ik wil nog van alles.
Veel plezier met de foto’s van een volgens mij genezen Corine
Na een weekje of anderhalf ziek rondom huis te hebben gehangen was het tijd om even mijn lichaam op een normale temperatuur te laten herstellen. Rozemarie wilde dat ook graag, dus hebben we onze trip naar Trincomalee afgezegd en zijn we heerlijk naar de koelere bergen gegaan.
Donderdagochtend vertrokken we om zes uur richting Nuarelia. Op de heenweg een tussenstop bij Cotagala, zodat ik dat bezoekje in ieder geval had gehad. Je weet hier namelijk nooit of je die kant uitgaat en met de bus is het een redelijk tijdrovende onderneming. Onderweg wilde ik zoals altijd voor de kinderen iets lekkers kopen en dat lukt over het algemeen altijd wel bij dezelfde winkel. Ik koop dan smarties en moet hiervoor 100 verpakkingen hebben. Nu moest ik ze echter in twee winkels halen en ze moesten erg lachen om de hoeveelheid. De winkeliers doen op zo’n moment of je een hele investering doet en dat is ook….. 7 cent per zakje. Ik heb dus flink in de rupeebuidel getast.
Aangekomen op Cotagala waren de kinderen allemaal erg enthousiast en sinds ik samen met Manon naar Leisureworld (2008) ben geweest, kennen de meeste allemaal mijn naam. Het is dan ook iedere keer weer erg gezellig en leuk om daar heen te gaan.
Na een uurtje of anderhalf zijn we doorgereden naar Nuarelia, waar we eerst een beetje hebben relaxed en daarna in het dorp gewinkeld. Je kunt eigenlijk beter zeggen gehandeld, want Nuarelia is de plaats waar veel van onze merken vandaan komen.
Ze produceren hier bijvoorbeeld Columbia, North Face, Tommy Hilfiger, etc. Ze produceren dit voor de westerse markt, maar maken altijd iets meer dan dat er gevraagd wordt en dat verkopen ze dan tegen bespottelijke prijzen op de bazaar. Meestal is er niets mis met hetgeen ze verkopen en is het overproductie, maar soms zitten er ook foutjes in zoals geen touwtje door de capuchon of zo. Nu kon dat Rozemarie en mij niets schelen en we hebben lekker onze slag geslagen aan jassen en truien. Ik had binnen vijf minuten al een spijkerjas voor wel vier euro. Bij het volgende kraampje Rozemarie weer een trui en zo zijn we heel wat kraampjes afgeweest. De eigenaren zagen ons al snel graag komen. Nu is het zo dat op plaatsen zoals bij die bazaar het erg handig is als je de taal spreekt. De prijzen dalen toch wel erg snel als ze in de gaten hebben dat je de taal spreekt en hier werkt. Zo kocht ik bijvoorbeeld een zomerjas van het merk Columbia en hij startte met een bedrag wat twee keer zo hoog was als waar ik mee eindigde en toen kreeg ik er ook nog een fleece bij om in te ritsen zodat ik hem in de winter ook kan dragen. Al met al was het een zeer geslaagde avond met als buit een spijkerjack, een zomer/winterjas, een windstopper en een trui en dat alles voor €49,-.
Tevreden zijn we terug naar het hotel gegaan, hebben daar gegeten en zijn vervolgens heerlijk koel gaan slapen. Het was zo koel dat er zelfs aangeboden werd om de open haard op onze kamer aan te doen, maar daar kozen we niet voor. Midden in de nacht had ik hier even een klein beetje spijt van, ik lag namelijk te bibberen van de kou.
’s Ochtends met een jas aan vertrokken naar Worlds End, een van mijn wensen. Ik was hier namelijk eens aan het begin geweest, maar toen was het zo mistig dat het geen zin had te gaan lopen naar Worlds End. Het is een natuurpark waar je een prachtige route kunt afleggen en dan uitkomt op een bergtop die vroeg in de ochtend helder uitzicht biedt en iets later helemaal in de wolken ligt. Je lijkt je dan op het einde van de wereld te bevinden. Het was echt heel mooi, je zag de wolken zo omhoog komen drijven echt heel bijzonder. Op sommige momenten in een jaar vriest het hier ook nog en vandaar mijn jas. Op advies van Gerard heb ik mijn jas toch in de auto gelaten en ben ik in mijn spijkerbroek, t-shirt en schoenen vertrokken.
De wandeling tot Worlds End is ongeveer vijf kilometer en gaat over een niet altijd makkelijk pad (zie foto). Daarna kun je via een andere nog minder makkelijke route (4 km.) terug en passeer je een prachtige waterval. Nu zou je zeggen 9 kilometer is niet zo heel veel, maar na een dubbele antibioticakuur hakt dat er aardig in. Na vier uur wandelen met pauzes waren we terug bij de auto. Maar…. Ik ben erg blij dat ik het gedaan heb, ik heb vier uur lang genoten van de natuur en het uitzicht en ik weet zeker als ik nog eens naar Sri Lanka ga, ga ik zeker nog een keer!
Onderweg naar onze volgende bestemming (Ella) moesten we verplicht stoppen om koffie te drinken, de remschoenen van de auto hadden het namelijk wel erg warm en dat terwijl het maar 16 graden was.
In Ella zaten we in een guesthouse waarbij je het gevoel hebt in de Alpen te zijn, een prachtig uitzicht en een enorme rust. Om te zorgen dat we nog meer rust zouden krijgen en geen spierpijn van onze wandeling hebben we ons overheerlijk laten verwennen met een zeer uitgebreide herbalmassage. Je krijgt hierbij eerst een hoofd- en schoudermassage, daarna een gezichtsmassage en dan je hele lichaam. En dan bedoel ik ook je hele lichaam, inclusief voeten, borsten, buik en zelfs je zij. Als dit klaar is wordt je in een soort lijkkist gestopt (wel met je hoofd eruit) en dat is het stoombad. Onder in die kist, met een ruiten bodem, staan namelijk pannen met kokend water die je lekker van stoom voorzien. Terwijl je hier twintig minuten in ligt krijg je nog een gezichtsmasker en daarna ga je nog heerlijk in de kruidensauna met een kopje herbalthee. Als afsluiting wordt je afgedroogd en voel je jezelf helemaal als herboren.
Van vrijdag op zaterdag dan ook heerlijk geslapen en vanuit mijn bed om kwart voor zes naar de opgaande zon gekeken. Zeg nou zelf, wat wil je nog meer? De wereld is bijzonder en kan heel mooi zijn.
Zaterdag op weg terug nog gestopt bij een klooster, een edelstenenmijn en bij een tempel. Bij de tempel ging een oud mannetje in het Sinhala de hele geschiedenis vertellen. Nu kan ik het over het algemeen wel een beetje volgen, maar als het een mannetje zonder gebit is… wordt Sinhala nog moeilijker dan het al is. Gelukkig heeft Gerard alles voor ons vertaald en vertrokken we helemaal op de hoogte terug naar Prithi. Daar heb ik vandaag een beetje aangerommeld op mijn kamer, een wasje gedaan en gepoetst.
Ik moet eigenlijk heel veel wassen, maar het regent hier al sinds donderdag en dus kan ik niet meer wassen dan op mijn rekje past. Zo gauw als het droog is dan maar de volgende ronde. Wat overigens grappig is, alleen om te horen, hier met de hand wassen betekent meteen dat je nog een extra setje was hebt. Het lijkt namelijk na een wasje doen wel of je een complete douche hebt genomen, het is namelijk op de badkamer erg warm en wassen is een inspannende bezigheid. Lang leve de wasmachine!!!!
Morgen maar eens even een plannetje maken wat ik de komende twee weken ga doen, want de dagen vliegen nu voorbij en ik wil nog van alles.
Veel plezier met de foto’s van een volgens mij genezen Corine
-
16 Mei 2010 - 19:29
An:
Fijn dat je weer op pad kunt mooie bergen en leuke kinderen, wat zijn ze blij jou te zien. geniet er maar weer van want voor je het weet is het om.
Groetjes An -
16 Mei 2010 - 19:33
Bartlanka:
He die Corine,
goed te lezen dat het weer beter met je gaat.Leuk om je ook nu weer te volgen en bekende plekjes voorbij te zien komen.
Grt Bart en geniet er nog even van!! -
16 Mei 2010 - 20:53
John:
Hoi mijn liefje.
Ja fijn dat het weer goed met je gaat, ik had graag met je mee willen lopen naar World Ends. Maar dat zat er niet in. Ik hoop dat je al je spullen mee terug kan krijgen naar Nederland. Maar ddat zal wel goed komen. Ik hoop dat je nog een paar mooie dagen daar zal hebben geniet er maar lekker van.
Jou menneke. -
16 Mei 2010 - 22:15
Carmi:
Prachtige foto's. Als dat het einde van de wereld is dan stelt me dat gerust. Kun je al je spullen in 1 auto mee naar huis krijgen anders kom ik ook wel om je op te halen. Groetjes Carmi XXX -
16 Mei 2010 - 22:46
Ans:
Hoi Corine, eindelijk ben ik ertoe gekomen om je reisverslagen te lezen. Wat heb je weer ontzettend veel meegemaakt en veel gezien. Geniet nog van de laatste 2 weken die je in je 2e thuisland doorbrengt (nog steeds 2e??). Gelukkig dat je weer opgeknapt bent. Het is ook niet niks wat je daar allemaal tegenkomt(kruipend, vliegend en wat nog meer..) Na alles wat je doorstaan hebt zul je onderhand een heel eind immuun zijn, denk je niet? Nog een paar goeie weken. Ik ga na 2 weken vrij morgen weer werken. Ook dat zal wennen zijn maar voor jou nog meer na 2 maanden verlof. Denk er nog maar niet aan! :) Heel veel groetjes. -
17 Mei 2010 - 09:31
Moniek:
Altijd weer fijn om te lezen dat het weer goed met je gaat, en aan de reacties te zien ben ik niet de enige.
Wat heb je toch weer een geweldige reis, wat zal het leven hier voor jou toch saai zijn??!!Maar nog even niet aan denken, geniet, geniet, geniet!!! -
18 Mei 2010 - 11:00
Lesley:
Heej Corine,
Wat een mooi verhaal+foto's weer! Ben blij dat je weer opgeknapt bent! Nu het weer nog want nog 2 weekjes regen zou jammer zijn. We zullen wat zon richting jou sturen (haha, zijn de rollen eens omgekeerd).
Geniet er nog fijn van.
Liefs, Lesley -
18 Mei 2010 - 11:40
Tini:
Hoi Corine!
Na 2weken op vacantie te zijn geweest heb ik nu je laatste verslagen gelezen,wat heb jij veel meegemaakt de laatste weken maar erg fijn voor je dat het nu wat beter gaat,ik duim voor je dat het zo blijft zodat je de laatst weken nog alles kunt doen wat je wensen zijn.Geniet ervan.
Liefs Tini
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
