Snel geleefd, veel gedaan en weinig geschreven..

Negen dagen in Sri Lanka, veel te tekort natuurlijk. En wat doe je dan om te zorgen dat je alles hebt gedaan wat je wil doen? Juist vroeg opstaan en laat naar bed...
Niet zo netjes maar hierdoor ook geen verslagjes kunnen plaatsen, maar degene die Facebook hebben, konden ons toch nog wel volgen.
Afgelopen anderhalve week hebben we los van anderhalve dag strand weinig gezeten en dat bij een hitte waarvan Sri Lankanen zeggen dat het niet normaal heet is.
Heel veel gedronken en gezweet dus....leek soms wel of je met je kleren onder de douche had gestaan....
Onze reis begon met heel veel bagage; drie dozen, een rugzak en twee koffers handbagage. Normale limiet is 20 kg pp en handbagage 6 kg. Bij het inchecken hadden we samen 67 kg en daarnaast nog ieder 10 kg. handbagage. De man van Emirates was heel begripvol, hij zei wel dat we eigenlijk toestemming hadden voor ieder 10 kg extra maar voor dit goede deel deed hij niet moeilijk. Hem namens onszelf en de kids bedankt en met een opgelucht gevoel het vliegtuig in. Het was anders best nog een klus geweest om te kiezen wat we thuis moesten laten.
Van al deze bagage was slechts 7 kilo voor onszelf, dat zou dus iedere dag een wasje worden.
Na aankomst op het vliegveld snel naar Prithi, waar we na een kop thee een rondje kindjes en akka's hebben gedaan. En dan krijg je ondanks de hittte kippenvel van emotie als je een groep binnenkomt waar kindjes na drie jaar op hun manier laten merken dat ze blij zijn dat je er weer bent en bijna uit hun rolstoel springen.
Maar goed veel tijd om rond te hangen hadden we niet dus na spullen uitgedeeld te hebben op weg naar de hardwarestore voor hout, verf, spiegel en wat we nog meer nodig hadden. En een hardwarestore is natuurlijk niet de Praxis waar je even doorheen loopt en pakt wat je nodig hebt. Nee een shopje met drie mensen achter de balie die niet helemaal bergijpen wat je gaat doen en uiteindelijk besluiten dat je dan toch maar zelf achter de balie de juste schroeven uit moet komen zoeken uit een van hun tientallen potjes.
Grappig detail is dat John met twee vrouwen en een man op stap was, waarvan er een Singalese spreekt, eentje het goed verstaat en een beetje spreekt en hardware toch eigenlijk nog steeds een mannending is in Sri Lanka. Kortom veel bekijks, maar ook bijna een automatische korting of iets voor niets. De man die mee was, wist welke shopjes we moesten hebben en hij regelde ook dat de spullen en wij ook weer thuisbezorgd werden. Dus binnen een uur zaten we met al ons spul in de bak van een truck en konden we aan de slag.
Zagen met een botte zaag, dus ook nog ff een nieuwe zaag halen voor John die deze week wel honderd keer gezegd heeft dat hij volgende keer goed gereedschap meeneemt. Ach, met hun gereedschap kom je er ook wel al moet je dan wel geduld hebben en dat is niet voor iedereen weg gelegd en zeker niet als je zo weinig tijd hebt.
Zo vloog de dag voorbij en voelde het al niet meer alsof we die dag pas waren gekomen.
Om vijf uur wakker na de vertrouwde Prithigeluiden van het vegen van de stoep tot en met het ontwaken van de kids, maar weer aan de slag.
Vandaag verder afmaken van de kamerschermen voor de snoezelruimte op het programma en shoppen van allerlei spullen om op de drie tehuizen te verdelen.
Wederom leuk winkelen omdat we niet de meest gebruikelijke dingen kopen voor 'toeristen' en dan zeker niet in die hoeveelheden.
Zo kochten we: 35 kussens, 8 prullenbakken, 15 wc-borstels, 6 spiegels, 10 moppen met emmers, twee grote vuilnisemmers, een gasfornuis, coconutscrapers, een groot droogrek voor bekers en borden, whitebordmarkers, 8 perforators, 10 scharen, plastic bakken (om op de rolstoelen te zetten met zand en water en te kunnen voelen), medicatie, shampoo, luizenshampoo en drinken voor bij het avondeten.
Dat avondeten leverde ook nog een leuke reactie op omdat we bedacht hadden om egghoppers te trakteren. Een egghopper is een soort van pannenkoekje met een ei middenin. Ze worden verkocht in een rotishopje en als je daar 150 stuks komt bestellen is dat best bijzonder. We bestelden ze zodat we ze om 17.30 uur op konden halen en je snapt al dat ze tegen 19 uur wel klaar waren.
Ondertussen zijn we verder gegaan met het kamerscherm en deze verven want die moesten een dag later mee naar Cotagala waar de snoezelruimte zou gaan komen.
We dachten dat wordt nachtwerk, maar dat was niet zo want ineens bleek dat ze die avond al met een truck zouden gaan.... Toen hadden we dus ineens heel veel toeschouwers die wilden weten hoe lang het nog duurde. John vond dit wel wat lastig, maar in Sri Lanka laat je jezelf niet opjagen en dus hebben ze braaf op ons gewacht en tot de verf droog was natuurlijk.
Al met al weer een laat avondje.....met een huilend kind en een die het leuker vindt om overdag te slapen en 's nachts te kletsen en met zijn bed te piepen...
Inmiddels alweer woensdagochtend en om zes uur met onszelf, een driver twee kids en een akka op pad naar Cotagala. Vandaag was de dag van de waarheid, maken we wat zij verwachten en vooral krijgen we het op tijd af?
Onderweg ergens ontbeten en na een snelle kop thee aan de slag.
De snoezelruimte moest komen in een gedeelte van een klaslokaal en dat was natuurlijk nog niet leeg geruimd..... Gelukkig waren er wat jongeren die ondertussen al onze spullen de berg mee opdroegen, zodat we toen het leeg was ook meteen aan de slag konden.
Ook vandaag een dag met her en der wat gemopper vanwege het materiaal, maar overal zijn mannetjes voor en na een half uur boren dan eindelijk een gat in het plafond...
Manon en ik zijn vast kindjes gaan halen en om 20 uur konden de kinderen genieten van de snoezelruimte!
Een gevoel van trots overspoelde ons en wat hadden we nog graag langer met ze gespeeld daar.....
Om 21.30 uur weer terug naar Prithi en om 0.30 uur met een enorm gevoel van gelukzaligheid in ons bed. Een gevoel dat niet in woorden is uit te drukken, maar heel bijzonder!!!

Op vrijdag om 6 uur weer op, een kort tripje om even bij te komen en het is per slot van rekening vakantie. En om te zorgen dat we er daarna weer twee dagen hard tegenaan zouden kunnen. Het was heerlijk, een tempel bezocht, Olifanten bekeken, op safari en naar de Blowhole. Dat is een gat in een rots waar de zee doorheen spoelt en dan een soort fontein maakt. Eerder waren we al eens hier, maar toen was het al te donker om te bezoeken en ik had nog een belofte aan John openstaan. En belofte maakt ........

Maandag met de trein terug naar Colombo en een etentje met twee managers van het tehuis over een volgend project; hoe verwerven we structureel geld voor het salaris van de begeleiders.
Een steeds terugkerend probleem waar de meeste mensen iet aan willen sponsoren, maar zonder akka's geen zorg....
Een van de ideeen is nu om te kijken of we bedrijven en organisaties kunnen vinden die voor ongeveer €75,- per maand een akka willen adopteren. Het totaal bedrag voor alle 60 salarissen is gelijk aan bij ons 1,5 jaarsalaris. Het moet toch mogelijk zijn om hier iets in te kunnen betekenen? Dus mocht je bij een bedrijf of organisatie werken met een gevoel voor maatschappelijk ondernemen......

Toen nog twee dagen over om dingen te doen. Dus zijn we weer gaan shoppen voor dingen van de lijst die we hadden en hebben we nog een lekker etentje geregeld op Prithi zelf. Daarnaast hebben we de snoezelruimte van Prithi weer up to date gemaakt, wat betekent zorgen dat alles het weer doet en hij weer naar wens gebruikt kan worden.

Moe, maar zeer voldaan en gelukkig hebben we toch ook een beetje verdrietig afscheid van iedereen genomen met de belofte snel en langer terug te komen!

Lieve en zeer voldane groet,

John en Corine

p.s. Mijn Facebook is openbaar toegankelijk voor de Sri Lanka dagen dus kijk gerust eens op https://www.facebook.com/corine.vandongen