Nog twee weken voor een regenjas

Het lopen gaat goed vooruit, in huis kan ik al lopen zonder krukken en buiten kan het wel, maar bij lange stukken gebruik ik de krukken nog maar wel op advies van de fysiotherapeut.
Het tripje is inmiddels zo goed als rond en in plaats van met veertig kids en wat begeleiding gaan we nu met 88 mensen in het totaal. Alleen met 88 man een slaapplaats vinden valt niet mee. Ik ben nog wel aan het denken hoe ik een goede oplossing ga vinden voor het slapen die drie nachten. Zij zijn gewend om op de grond te slapen op een rieten strandmatje. We slapen dan bij tempels in een zaaltje, maar ik ben geloof ik niet gemaakt voor om op de grond te slapen zonder luchtbedje... Je moet dan keuzes gaan maken, ga ik wel bij hen slapen en neem ik toch een kampeermatje mee of ben ik gebroken na drie nachten? Ik denk dat ik wel met hen ga slapen en toch een kampeermatje scoor, per slot van rekening heeft niemand er iets aan als ik gebroken ben, ook de kids niet. Maar dat zijn wel dilemma's over het respecteren van hun gewoontes en cultuur. Zo is het ook als je naar het strand gaat met hen dat je niet in je bikini of badpak gaat, maar een broek en shirt aan doet. En dat je bij het slapen tijdens de trip in je kleren slaapt en in de ochtend schone kleding aandoet en drie dagen geen douche ziet...dat maakt me allemaal niet uit, maar dat slapen daar zie ik dus wel tegenop en daarin maak ik dus een keuze die zij zeker respecteren, maar die wel voelt alsof je meer bent dan zij omdat je een bedje wilt....
Ik kreeg overigens van de week een verzoek of ik wat regenjassen mee kan nemen, een paraplu zoals daar gebruikelijk is niet handig als je ook nog je handen vol hebt met een kind of eten....ik heb dus weer een nieuw doel gesteld, tien regenjassen verzamelen. Inmiddels heb ik er vijf en ben nog op zoek naar mensen die thuis een (niet lekke) regenjas hebben liggen of €7,- willen sponsoren zodat ik een regenjas kan kopen.
Vandaag is het precies twee weken voor ik aankom in Sri Lanka en ik hoop dat de tijd snel gaat, want ik heb er weer super veel zin en weet nu al dat die 16 dagen daar weer veel te kort gaat zijn...

Revaliderende en dankbare groet,

Corine